Czasowniki w języku francuskim możemy podzielić na trzy grupy:

I grupę regularną z końcówką -er np. parler, manger
II grupę regularną z końcówką -ir np. finir, reflechir
III grupę nieregularną

Zasady odmiany I i II grupy są w miarę regularne i łatwe do nauczenia, jednak grupa III jest nieregularna, a jej czasowników  trzeba się po prostu nauczyć na pamięć. Dziś przedstawię Ci odmianę I grupy w czasie teraźniejszym w trybie oznajmującym. Jak się za chwilę okaże, grupa ta, mimo że regularna, wcale taka prosta nie jest. Tak więc zaczajmy!

I grupa -er
Parl – er – mówić
Je parl-e /ży parl/ ja mówię
Tu parl-es /ti parl/ ty mówisz
Il/Elle/On parl-e /il,el parl/ on, ona mówi
Nous parl-ons /nu parlą/ my mówimy
Vous parl-ez /wu parle/ wy mówicie/
Ils/Elles parl-ent /l, el parl/ oni, one mówią

Jak widać bezokolicznik składa się z tematu parl- i końcówki bezokolicznika -er. Podczas jego odmiany, odcinamy końcówkę bezokolicznika i dodajemy właściwą dla każdej osoby. Tak więc mamy: -e, -es, -e, -ona, – ez, -ent.

Jak widać, odmiana czasowników tej grupy wydaje się prosta. Jednak w jej obrębie są jednak pewne wyjątki:

  1. czasownik ALLER nie jest czasownikiem I grupy, należy do III grupy, a odmienia się go tak:
    Je vais /ży we/
    Tu vas /ti wa/
    Il, elle, on va /il, el, ą wa/
    Nous allons /nuz alą/
    Vous allez /wuz ale/
    Ils, elles vont /il,el wą/
  2. dla czasowników zakończonych na –cer (np. commencer) litera c zmienia się na ç kiedy dodawana końcówka czasu rozpoczyna się na a lub o (je commence, nous commençons)
    Commencer- zaczynać

    je commence
    tu commences
    il/elle commence

    nous commençons !!!!!
    vous commencez
    ils/elles commencent

  3. dla czasowników zakończonych na –ger (np. manger) na końcu tematu czasownika pojawia się dodatkowe e kiedy dodawana końcówka czasu rozpoczyna się na a lub o (je mange, nous mangeons)
    Manger- jeść

    je mange
    tu manges
    il/elle mange

    nous mangeons
    vous mangez
    ils/elles mangent

  4. dla czasowników zakończonych na –eler i –eter, następuje zdublowanie samogłoski l oraz t kiedy dodawana końcówka zaczyna się na e niewymawiane (jeter: je jette, nous jetons; appeler: j’appelle, nous appelons)
    Jeter- rzucać

    Je jette
    Tu jettes
    Il,elle,on jette

    Nous jetons
    Vous jetez
    Ils, elles jettent

    Od tej zasady jest kilkanaście wyjątków, najważniejsze to acheter i geler których pierwsze e zmienia się w è kiedy dodawana końcówka zaczyna się na e niewymawiane (acheter: j’achète, nous achetons).

  5. dla czasowników zakończonych na –éter i –érer akcent é (ten przed t i r) zmienia się w è przed końcowymi sylabami niewymawianymi (dla zaimków je,tu,il/elle, ils/elles), np. répéter(je répète, nous répétons), espérer (j’espère, nous espérons)espérer – mieć nadzieję

    J’espère
    Tu espères
    Il, elle, on espère

    Nous espérons
    Vous espérez
    Ils, elles espèrent

Czasowniki tej grupy należą do najpopularniejszych i najliczniejszych, ich liczba wynosi około 10 000.

0 komentarzy:
Zostaw komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *