W tym wpisie chcę Cię nauczyć podstawowych zwrotów, które są związane z przedstawianiem się, a więc zaczynajmy!

Na początek: mam na imię / jestem….

Je m’appelle….. / Je suis……
– s’appeler – nazwyać się

– être – być

W pierwszym zdaniu używamy czasownika „nazywać się” a w drugim

„być”.

Możesz także użyć formy: Moi, je m’appelle….. – Ja, ja mam na imię.

Jest także forma bardziej formalna: Mon nom est…. et mon prénom est…. – Moje nazwisko to….. a moje imię to……

Jak spytać kogoś o imię? Najprościej można użyć zwrotu „a ty?” po zdaniu

twierdzącym:

Je m’appelle Kasia, et toi? Gdzie „et toi?” to właśnie zwrot „a ty?”

Albo dla wersji bardziej formalnej: et vous? a Pan/Pani?

Mamy też inne formy zapytania o imię:

Tu t’appelles comment? – forma nieformalna, gdy z kimś jesteś na Ty

Comment t’appelles-tu? – forma formalna z inwersją, gdy z kimś jesteś na Ty

A jak to będzie na Pan/Pani?

Vous vous appelez comment? 

Comment vous appelez-vous?

To teraz nauczę Cię mówić, gdzie mieszkasz:

J’habite à …… (miasto) – habiter – mieszkać

zapamiętaj: habiter à + miasto

ale: J’habite en France – kraj w rodzaju żeńskim

J’habite au Portugal – kraj w rodzaju męskim

J’habite aux États-Unis – kraj w liczbie mnogiej

A jak kogoś zapytać gdzie mieszka? Najprościej za pomocą „a ty?” – „et toi? ”

J’habite à Poznań, et toi / et vous?

albo:

Où tu habites? – forma codzienna
Où habites-tu? – forma ofiacjalna z inwersją
où – gdzie

A jak powiedzieć, że jesteś Polakiem / Polką?

Je suis polonais / polonaise.

Zapytasz się pewnie teraz, dlaczego Polak i Polka po francuski napisałam małą literą? Otóż w języku francuskim nie ma nazw narodowości, są nimi przymiotniki. Tak więc Polak to polski, a Polska to polska. Zauważ także, że rodzaj żeński posiada literę „e” na końcu. P.S. Możesz także napisać Je suis Polonais(e) wielką literą.

Skoro jesteś Polakiem/ Polką, to pochodzisz z Polski, jak to powiedzieć?
Je viens de Pologne – pochodzę w Polski

– venir – pochodzić

zapamiętaj: venir de + kraj

A jak spytać, skąd pochodzisz?
Najprościej z „et toi?”, a więc: Je viens de Pologne, et toi/ et vous?

Na tak zadane pytanie, jeśli też pochodzisz z Polski, możesz odpowiedzieć: Moi aussi – ja również.

Inne formy pytania o pochodzenie to:
Tu viens d’où? – forma codzienna

D’où viens-tu? – forma oficjalna z inwersją

d’où – skąd

To teraz małe ćwiczenie, zadam Ci pytanie, a Ty odpowiedz w komentarzu:

Je suis Kasia et toi, comment t’appelles-
tu?………………………………….

J’habite à Poznań. Où habites-
tu?………………………………….

Je viens de Pologne et toi, d’où viens-
tu?………………………………….

Dziękuję za uwagę 😀

0 komentarzy:
Zostaw komentarz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *